کاپیتان مظلومان به روی تشک همانند یک مینیا توریست از دستهای هنرمندانه خویش برای اجرای فنون مختلف پرتابی، کول انداز، فن کمر ، تندر، کنده… نهایت بهره را می برد و سالن کشتی را تا حد انفجار سوق می داد!
دلاور پهلوان نوکنده شاگرد باحجب کبلایی اسدالله شربتی به سال ۱۹۷۴جهانی استانبول فقط در ایستگاه آخر مقابل یومین افسانه ای روس متوقف شد ، خدر اگر کمی خوش شانس تر بود در المپیک ۱۹۷۶ می توانست مدال دشت کند ولی به حق خویش نرسید !
عاشقان تیفوسی مازرون هیچ وقت رشادت‌های دلاور دهه ۵۰ مازنی را فراموش نخواهند کرد، او باید بر روی تشک علاوه برحریف با بعضی ناداوران ! مدیران خودشیفته! مبارزه می کرد ، ۹ بار قهرمان بزرگسالان ایران ، برنده نقره جهانی ۱۹۷۴ استانبول، ۳ بار طلای پیشکسوتان جهان ، برنده چندین مدال ازتورنمنت های معظم دانکلوف، تفلیس، یاشاردوغو… که در آن زمان کمتر از جهانی نبود گوشه ای از حقانیت شاگرد کبلایی اسد بود، ایکاش ما هریک از ما در همون خاطرات سالیان پیش می ماندیم و آرامش گم شده خویش را با دیدن کشتی های مهیجی را در سالن سید رسول با عسکری کشتی به سال ۱۹۸۲ جستجو کرده وحال می کردیم ولی افسوس زمان بسان برق وباد گذشت و رمضان کشتی در اواخر دهه ۷۰ مظلومانه بدلیل وزن کم کردن بی رویه! وبی معرفتی وبی مرامی استاندار مدعی اصلاح طلبی !! به دیار باقی شتافت واکنون نزدیک به ربع قرن همچنان بوی حجب وحیدی ومظلومیت از مزار ش به مشام می رسد ودردا ودریغ از برگزاری یک تورنمت بین المللی !؟
واژه ها قادرند در وصف کاپیتان مظلومان خدر
ایکاش زنده بودی تا با استادی تموم فن وبند اصیل ایرانی را اجرایت ثابت می کردی، کشتی فقط هول دادن نیست ! باید با فنون ناب ساکسیفون دلربای افتخار آفرینی را به گوش دنیا رساند ( لازم بذکر است پهلوانان زیادی داریم که تیغ دارند وبا اجرای فنون برنده کشتی می شوند) خدر عزیز بی آنکه دردهایت را به گوشی کسی برسانی با خود به گور بردی ومسافر دیار جنت شدی. دگر نیاز نیست نه از ناداوری بگویی نه از مدیران بی معرفت و سیاست پیشه کذاب!
حالا سنگهای دل‌ات را پیش رفقای قدیمی باز کن؛ با جعفر علیجانی، جعفر رستمی، سید رسول حسینی، قربان توان، یعقوب زاده، حبیب کشتی مازندران الطافی، رحیم تبریزی، قدرت عربزاده، ذبیح محمدی، ناصر احسانی، سید محمد شجری، عسکری ثمربخش، حسین قدیری، اسماعیلی، کاظم شاهرخی، رنجبر صفری، کورش علیزاده، عیسی رمضانی، روی فرش قرمز، سکوی افتخار در مینوی جاوید حضرت دوست برایت سلانه سلانه تجدید خاطرات قدیم داشته باشی ودر آن جهان بی کینه وحسد ودروغ وزیر آب زنی…به پایکوبی با دلاوران بهشت دلخوش کنید.
خدر مظلوم زمانی در جعبه جادویی دهه ۵۰ لبخند را بر لبهایمان جاری می ساختی اکنون با دوستان شفیق پهلوون همانند روی تشک دنیا به طنازی ات ادامه بده وما ساکنان سیاره ناسیان وفراموشکاران در روزهای قحطی لبخند و دلار نود واندی تومان وگرانی لحظه ای وحشتناک دراین محنت آباد کمی تبسم وخوشی برایمان بفرست که سخت بدان محتاجیم وموخره/ باید بدانیم که هیچ هوایی جز هوای یاد عاشقان شیدا ورفتگان تازه نیست یاد آر ز شمع مرده یاد آر/
ارادتمند پالوجده ع. اکبر ناییجی ۱۰ اسفند ۱۴۰۳
